Druzen en Maronieten

Naast Moslims, Christenen en een miniem aantal Joden dat niet uit het gebied is vertrokken (richting Israël), komen we in deze gebieden ook Druzen en Maronieten tegen.

Heb wat nagespeurd in de reisgidsen en op internet:
De Druzen zijn in ongeveer de 10e eeuw ontstaan als poging om de Islam te vernieuwen - ze stammen af van de Sjiïtische leer. Verdreven door de Sjiïeten, vestigden zij zich in m.n. Libanon en Jordanië. Hun naam stamt vermoedelijk af van een van de hervormers en prekers, Ad-Darzi, hoewel er ook een legende is dat zij zouden afstammen van de kruisvaarder graaf de Dreux.

Over het geloof van de Druzen is niet heel veel bekend omdat zij buitenstaanders niet graag toelaten. Er schijnt een onderscheid te zijn tussen 'wetenden' (kleine elite groep) en 'onwetenden' (de overige gelovigen). Hoewel hun geloof afstamt van de Islam, hebben ze geen moskee nodig voor hun riten, hechten ze geen betekenis aan de vijf pijlers van de Islam, wordt er niet 5 keer per dag gebeden en doen ze ook niet mee aan de tocht naar Mekka. De leer van de Druzen zou in 7 boeken vermeld staan en bestaan uit een combinatie van Islamitische en Christelijke elementen, alsmede wijsheden van de Perzen. Ze kennen geen priesters en de wetenden komen in ieder geval elke donderdag bijeen, maar verder is er niet veel bekend.

De Maronieten daarentegen zijn de Libanese Christenen en over hun geloof is wel meer bekend. Hun naam stamt of af van de monnik Johannes Maro die in 680 nChr. door de Paus tot patriarch van Libanon werd genoemd, óf van de heremiet Maroun die rond 600 nChr. vanwege zijn vroomheid werd vereerd.
Onder de Islamitische heersers verwierven de Maronieten faam vanwege hun vertaalkunst (o.a. vertaling van de Ilias naar het Syrisch). Na het succes van de eerste kruistocht zochten zij aansluiting bij de RK kerk in Rome, hoewel er van veel contact niet echt sprake was. Gedurende de middeleeuwen was de dienst bij de Maronieten overigens in het Arabisch, waar in Europa het Latijn werd gebruikt. Een ander verschil is (nog steeds) dat aspirant-priesters mogen trouwen.
De Maronieten zijn altijd goed opgeleid geweest en zijn daardoor oververtegenwoordigd in het openbare leven van Libanon, wat geregeld tot problemen leidt. In 1860 vond een groot bloedbad plaats, waarbij 20.000 Maronieten werden gedood; bij de laatste burgeroorlog in Libanon ontstonden ook weer spanningen tussen de Maronieten en andere bevolkingsgroepen, met name de... Druzen! Als gevolg hiervan zijn veel Maronieten naar Cyprus gevlucht.