"I wish I could be your soap"

(mail van 4 oktober)

Allerliefste allemaal,

we mailen nu vanaf een super trendy boekenwinkel annex cafe in Downtown Amman. Alles draagt maatje 34 en lurkt aan een waterpijp. Leuk om mee te maken na al het grauwe en gesluierde van Syrie.

Niet dat we niet blij zijn dat we in Syrie zijn geweest want het was een behoorlijke belevenis, maar om nou te zeggen dat het ons hart heeft gestolen, nee. Marjan heeft wel het hart gestolen van een sieradenontwerper in Damascus. Wij hadden 's ochtends een kettinkje en armband bij hem gekocht en toen we 's middags op zoek gingen naar de hamam voor vrouwen (niet makkelijk te vinden in Damascus), liepen we toevallig langs zijn winkel dus vroegen hem of hij de weg wist. Waarop hij met zijn allergrootste smile tegen Marjan zei "I wish I could be your soap". We kwamen niet meer bij!!!!!

Onze gids in Syrie (je weet wel, die voorgeprogrammeerde gids die ervan overtuigd is dat Syrie het enige beschaafde land ter wereld is) heeft een smakelijke uiteenzetting gegeven van hoe Syrische mannen een vrouw versieren. Haar vertellen dat ze ogen heeft als een koe schijnt erg goed te werken.....

De hamam was overigens een erg geslaagde ervaring. Zoals altijd eindigden we weer ergens erg 'local' dus het zag er niet echt uit, maar wel leuk daardoor. We hebben ons uitgekleed onder het oog van Assad - jawel, zijn portret hangt zelfs in de hamam - en als we over een paar weekjes ziek worden is het waarschijnlijk open tbc van de vrouw die ons masseerde en zonder ook maar enigszins haar hand voor haar mond te doen lekker over onze vers gescrubde lichaampjes rochelde. Leuk!!!!!!!!!

Sinds gisterenmiddag dus aangekomen in Jordanie, wat gelijk al een verademing is. Er is weer kleur, mensen onderhouden hun tuintjes en tot nu toe heeft nog niemand de behoefte gevoeld om tikkertje met onze borsten en billen te spelen. Kijk, het zijn toch de kleine dingen die je gaat waarderen!

Vanochtend eerst naar de zoveelste Romeinse stad - maar eerlijk is eerlijk, echt de moeite waard. Daarna door naar de Dode Zee wat een erg leuke ervaring was. Er waren weinig toeristen dus heerlijk gedobberd in het zoute water, ons ingesmeerd met modder en lekker bijgekomen van tja, van wat eigenlijk. De stof in Syrie waarschijnlijk. Lichamelijk is dit niet zo'n slopende reis, maar het is wel weer een aanslag op je zintuigen en als we nadenken over wat we allemaal hebben meegemaakt in de afgelopen anderhalve week, dan hebben we straks echt nog een maandje vakantie nodig. :-)

O, terugkomend op onze vorige mail - onze reisgenote Else, die was uitgegleden en haar enkel had gebroken en ontwricht gaat vannacht terug naar Nederland. Ze heeft helaas 2 dagen alleen in een ziekenhuis in Damascus moeten liggen omdat wij verder moesten. Gelukkig waren er zeer lieve nonnetjes om haar te verzorgen, vooral het nonnetje uit Ierland van rond de 70 dat vertelde dat ze laatst weer naar Ierland was gegaan en van haar moeder van 92 niet alleen naar buiten mocht.

Morgen weer op tijd opstaan om naar Mount Nebo (een van de vele plaatsen waar Mozes het Heilige Land zag - maar we begrijpen dat het vooral het Heiige Land is omdat je niet veel kunt zien) en een plaatsje waar ze een 6e eeuwse mozaiekplattegrond van Palestina hebbben. Schijnt ook erg mooi te zijn. Aan het eind van de dag komen we aan in Petra, waar we overmorgen de hele dag kunnen rondzwerven.

Donderdag rijden we door naar Aqaba waar we alleen maar aan het strand gaan liggen. En zaterdag komen we al weer terug. Wat gaat het snel!!!!!!

Nou, dit was het weer. Misschien dat we nog een keer gaan mailen maar anders - tot ziens, mails en tot zaterdag, voor wie ons op komt halen! Bruin brood en kaas gaan erg goed smaken - Marjan wil graag een halfje pain de boulogne van de Ap, een halve liter karnemelk en oude kaas. Manon wil vooral veel vers fruit!!!!!

heel, heel, heel veel groetjes,
Marjanmarinamanon
(zeer bruin en erg mooi na de hamam en dode zee modderscrub)